இயல் 8 பா நயம் பாராட்டல்

 இயல் 8

பா நயம் பாராட்டல்

கோடையிலே இளைப்பாற்றிக் கொள்ளும்வகை கிடைத்த

          குளிர்தருவே தருநிழலே நிழல்கனிந்த கனியே

ஓடையிலே ஊறுகின்ற தீஞ்சுவைத்தண் ணீரே

          உகந்ததண்ணீர் இடைமலர்ந்த சுகந்தமண மலரே

மேடையிலே வீசுகின்ற மெல்லியபூங் காற்றே

          மென்காற்றில் விளைசுகமே சுகத்தில்உறும் பயனே

ஆடையிலே எனைமணந்த மணவாளா பொதுவில்

          ஆடுகின்ற அரசேஎன் அலங்கல்அணிந் தருளே.

-வள்ளலார்.

இறைவாழ்த்து

திரண்ட கருத்து

"கோடை வெயிலில் இளைப்பாற உதவும் குளிர்ச்சி தரும் மரமாகவும், அதன் நிழலாகவும், அதன் கனியாகவும் இருப்பவனே! ஓடையில் ஓடும் சுவைதரும் தண்ணீராகவும், அவற்றிடையில் மலர்ந்த மணமலராகவும், மேடையில் வீசும் மெல்லிய பூங்காற்றாகவும் திகழ்பவனே! தென்றலின் சுகமாகவும், அதன் பயனாகவும் விளங்குபவனே! விளையாட்டுப் பருவத்தில் என்னை ஆட்கொண்ட இறைவா! பலர் கூடும் பொது இடத்தில் நடனம் ஆடுகின்ற இறைவா! என் பாமாலையை ஏற்று அருள்புரிக" என்று வள்ளலார், இறைவனை வணங்குகிறார்.

மையக் கருத்து

எல்லாமுமாகத் திகழும் இறைவனை வாழ்த்தி வணங்குவதே இப்பாடலின் மையக்கருத்து ஆகும்.

சொல் நயம்

"குளிர்தருவே,  தருநிழலே, நிழல் கனிந்த கனியே, சுகந்தமண மலரே, மெல்லிய பூங்காற்றே" ஆகிய அழகான சொற்கள் பாடலுக்கு நயம் கூட்டுகின்றன.

பொருள் நயம்

"சுகந்தமண மலரே, மென்காற்றில் விளைசுகமே, சுகத்தில் உறும் பயனே, ஆடையிலே எனை மணந்த மணவாளா" ஆகிய சொற்கள் ஆழமான பொருள் உடையன.

சந்த நயம்

சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள். வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.

"ஓடையிலே ஊறுகின்ற தீஞ்சுவைத்தண் ணீரே

     உகந்ததண்ணீர் இடைமலர்ந்த சுகந்தமண மலரே

மேடையிலே வீசுகின்ற மெல்லியபூங் காற்றே

          மென்காற்றில் விளைசுகமே சுகத்தில்உறும் பயனே"என்ற வரிகளில் சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய தொடை நயங்கள் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப,

கோடையிலே

கொள்ளும் வகை

குளிர்தருவே

ஓடையிலே 

ஊறுகின்ற 

உகந்த 

மேடையிலே 

மெல்லிய 

மென்காற்றில் 

ஆடையிலே 

ஆடுகின்ற 

அரசே 

அலங்கல் 

அணிந்தருளே

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

கோடையிலே 

ஓடையிலே 

மேடையிலே 

ஆடையிலே 

உகந்த 

சுகந்த

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

முரண் நயம்

முரண்பட்ட சொற்களால் அமைவது முரண் நயம் ஆகும்.

கோடையிலே × குளிர்தருவே

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

கனியே

மலரே 

காற்றே 

அருளே

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணி நயம்

"அணியில்லாத கவிதை பணியில்லாத வனிதை" என்பார்கள். இப்பாடலில் இறைவனை மரமாகவும், நிழலாகவும், கனியாகவும், தண்ணீராகவும், மணமலராகவும், பூங்காற்றாகவும், சுகமாகவும் உருவகம் செய்து பாடியுள்ளார் எனவே, இஃது 'உருவக அணி' ஆகும்.

பா வகை

இப்பாடல், எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தப் பா வகையைச் சார்ந்தது.

இயல் 4 பா நயம் பாராட்டல்

 இயல் 4

பா நயம் பாராட்டல்

நிலாவையும் வானத்து மீனையும் காற்றையும்

நேர்ப்பட வைத்தாங்கே

குலாவும் அமுதக் குழம்பைக் குடித்தொரு

கோல வெறிபடைத்தோம்;

உலாவும் மனச்சிறு புள்ளினை எங்கணும்

ஓட்டி மகிழ்ந்திடுவோம்;

பலாவின் கனிச்சுளை வண்டியில் ஓர் வண்டு

பாடுவதும் வியப்போ?

மனத்தை வாழ்த்துதல்

திரண்ட கருத்து

நிலாவையும் விண்மீனையும் காற்றையும் சமமாகக் கருதி, அவற்றின் அமுதைப் பருகி, அவற்றிலே நிலைகொண்டோம். மனப்பறவையை எங்கும் ஓட்டி மகிழ்ந்திடுவோம். பழவண்டியில் பலாச்சுளையை வட்டமிட்டு வண்டு பாடுவதில் ஒன்றும் வியப்பில்லையே.

மையக்கருத்து

இக்கவிதை மனத்தை வாழ்த்துதலை மையக்கருத்தாகக் கொண்டுள்ளது.

சொல் நயம்

பாரதியார் தம் கவிதையில், 'அமுதக்குழம்பு, கோலவெறி, மனச்சிறுபுள்' ஆகிய அழகான சொற்களைக் கையாண்டுள்ளார். 

பொருள் நயம்

'பாலாவின் கனிச்சுளை வண்டியில் ஓர் வண்டு பாடுவதும் வியப்போ' என்ற கவிதைவரி 'கவிஞர்கள், இயற்கை அழகில் மயங்கிக் கவிபாடுவதில் வியப்பில்லை' என்னும் உள்ளுறை கருத்தை வெளிப்படுத்துகின்றது.  இது, உள்ளுறை உவமமாக அமைந்து கவிதைக்குச் சுவை கூட்டுகிறது.

சந்த நயம்

சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள். வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.

"குலாவும் அமுதக் குழம்பைக் குடித்தொரு கோலவெறி படைத்தோம்;

உலாவும் மனச்சிறு புள்ளினை எங்கணும் ஓட்டி மகிழ்ந்திடுவோம்" என்ற வரிகளில் சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, இயைபு ஆகிய தொடை நயங்கள் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப,

வானத்து 

வைத்தாங்கே 

குழம்பை 

குடித்தொரு 

கோலவெறி 

பலாவின் 

பாடுவதும்

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

நிலாவையும்

குலாவும்

உலாவும்

பலாவின்

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

படைத்தோம்

மகிழ்ந்திடுவோம்

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணி நயம்

அமுதைக் குழம்பாகவும், மனத்தைச் சிறுபறவையாகவும் கவிஞர் உருவகம் செய்துள்ளார். எனவே, இது 'உருவக அணி' ஆகும்.

பா வகை

இப்பாடல், 'அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்' ஆகும்.

இயல் 3, பா நயம் பாராட்டல்

 இயல் 3 

பாநயம் பாராட்டல்

கத்துகடல் சூழ்நாகைக் காத்தான்தன் சத்திரத்தில்

அத்தமிக்கும் போதில் அரிசிவரும் - குத்தி

உலையிலிட ஊரடங்கும் ஓரகப்பை அன்னம்

இலையிலிட வெள்ளி எழும்

திரண்ட கருத்து

கவி காளமேகப் புலவரின் கவிதைகளில் சிலேடை நயம் மிகுந்து இருக்கும். இப்பாடலில் செம்மொழிச் சிலேடை பயின்று வந்துள்ளது.

கருத்து:1

    ‘ஒலிக்கும் கடல் சூழ்ந்த நாகைப்பட்டினத்தில் உள்ள காத்தான் சத்திரத்தில் மாலைப்பொழுதில் அரிசி வந்து சேரும்; அதனைக் குத்தி உலையில் போட ஊரே அடங்கும் முன்னிரவாகும்; சமைத்துப் பரிமாறும் பொழுது வெள்ளி முளைத்துவிடும். அதாவது விடிந்துவிடும்’ என்பது பாடற்பொருள். இதுவும் ஒரு சத்திரமோ? என்னும் குறிப்பைத் தருகிறது இப்பாடல்.

கருத்து: 2

ஆர்ப்பரிக்கும் கடல் சூழ்ந்த நாகப்பட்டினத்தில் உள்ள காத்தான் என்பவரின் சத்திரத்தில் நாள் முழுவதும் அன்னதானம் நடைபெறுவதால் இருட்டும் வரை அரிசி வந்துகொண்டிருக்கும். பகல் முழுதும் அரிசி குத்துவதும் உலையிலிடுவதும் அன்னமிடுவதும் தொடர்ந்து கொண்டிருப்பதால் ஊராரின் பசி அடங்கும். ஓர் அகப்பை அன்னத்தை இலையில் இட, அது 'வெள்ளி' எனத் தோன்றும்.

பொருள் நயம்

"அத்தமிக்கும்போது அரிசி வரும், உலையிலிட ஊரடங்கும், இலையிலிட வெள்ளி எழும்" ஆகியவை ஆழமான பொருள் உடையன

சந்த நயம்

'சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள். வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.

"அத்தமிக்கும் போது அரிசி வரும்- குத்தி உலையில் இட ஊர் அடங்கும்" என்ற வரிகளில் இனிமையான சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய தொடை நயங்கள் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப,

கத்துக்கடல்

காத்தான்

அத்தமிக்கும்போது

அரிசி

உலையிலிட 

ஊரடங்கும் 

அகப்பை 

அன்னம்

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

கத்துகடல் 

அத்தமிக்கும் 

குத்தி 

உலையிலிட 

இலையிலிட

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

முரண் நயம்

முரண்பட்ட சொற்களால் அமைவது முரண்நயம் ஆகும்

'அத்தமிக்கும் × வெள்ளி எழும் ' என்ற சொற்கள் முரண் சுவையைத் தருகின்றன.

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

அரிசி வரும் 

வெள்ளி எழும்

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணிநயம்

'அணி இல்லாத கவிதை

பணி இல்லாத வனிதை' என்பார்கள். இப்பாடலில், சொற்கள் பிரிவுபடாமல் நின்று இருபொருள்களைத் தருகின்றன. எனவே, இது 'செம்மொழி சிலேடை அணி' ஆகும்.

பா வகை

வெண்பாவிற்கான பொது இலக்கணங்களைப் பெற்று, இரண்டாம் அடியின் ஈற்றில் தனிச்சொல் பெற்று இரு விகற்பத்தான் வந்துள்ளது.  எனவே, இது இருவிகற்பத்தான் வந்த 'நேரிசை வெண்பா' ஆகும்.

இயல் 1- பா நயம் பாராட்டல்

 இயல் 1

பா நயம் பாராட்டல்

மொழி வாழ்த்து  

தேனினும் இனியநற் செந்தமிழ் மொழியே!

    தென்னாடு விளங்குறத் திகழுந்தென் மொழியே!

ஊனினும் ஒளிர்வுறும் ஒண்டமிழ் மொழியே!

    உணர்வினுக் குணர்வதாய் ஒளிர்தமிழ் மொழியே!

வானினும் ஓங்கிய வண்டமிழ் மொழியே!

    மாந்தருக் கிருகணா வயங்குநன் மொழியே!

தானனி சிறப்புறுந் தனித்தமிழ் மொழியே!

    தழைத்தினி தோங்குவாய் தண்டமிழ் மொழியே!

- கா.நமச்சிவாயர்

மொழி வாழ்த்து

திரண்ட கருத்து

தேனைவிட இனிமையான செந்தமிழ் மொழியே! தென்னாடு பெருமை பெற விளங்கும் தென் மொழியே! உடம்பில் ஒளிவிட்டு விளங்குகிற உயர்ந்த மொழியே! உணர்வுக்கு உணர்வு தந்து ஒளிரும் தமிழ் மொழியே!

சிறப்பினால் வானத்தைவிட உயர்ந்த வண்டமிழ் மொழியே! மனிதர்களுக்கு இரண்டு விழிகளாக விளங்கும் நல்ல மொழியே! தானாகவே சிறப்புற்று விளங்கும் தனித்தமிழ் மொழியே! இனியும் தழைத்து இனிது உயர்வாயாக.

மையக்கருத்து

    தமிழ் மொழி இனிமையும், பெருமையும் உடையது. அதன் சிறப்பினால் இனியும் தழைத்து இனிது உயரும்.

சொல் நயம்

'ஊனினும் ஒளிர்வுறும் ஒண்டமிழ் மொழியே' என்ற பாடலடியில் சொல்நயம் மிகுந்து வந்துள்ளது.

பொருள் நயம்

"வானினும் ஓங்கிய வண்டமிழ் மொழியே!  மாந்தருக் கிருகணா வயங்குநன் மொழியே" ஆகியவை ஆழமான பொருள் உடையன. கவிதையின் மையக் கருத்துக்கு அழகு சேர்ப்பன.

சந்த நயம்

'சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள். வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.

"ஊனினும் ஒளிர்வுறும் ஒண்டமிழ் மொழியே!      உணர்வினுக் குணர்வதாய் ஒளிர்தமிழ் மொழியே" என்ற கவிதை வரிகளில் இனிமையான சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, இயைபு ஆகிய தொடை நயங்கள் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப இப்பாடலில்,

தேனினும்

தென்னாடு

திகழுந்தென்

தானனி

தனித்தமிழ் 

தழைத்தினி

தண்டமிழ்

ஊனினும் 

உணர்வினுக்

ஒளிர்வுறும் 

ஒண்டமிழ் 

ஒளிர்தமிழ்

வானினும்

வண்டமிழ்

மாந்தருக் 

வயங்குநன்

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

தேனினும் 

ஊனினும்

வானினும்

உணர்வினுக் 

குணர்வதாய்

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

மொழியே

மொழியே

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணிநயம்

'அணி இல்லாத கவிதை

பணி இல்லாத வனிதை' என்பார்கள். இப்பாடலில், கவிஞர், "தேனினும் இனியநற் செந்தமிழ் மொழியே! தென்னாடு விளங்குறத் திகழுந்தென் மொழியே!" என்று தமிழ் மொழியின் இயல்பைப் பாடுகிறார். எனவே, இது 'இயல்பு நவிற்சி அணி' ஆகும்.

பா வகை

ஒவ்வோர் அடியிலும் எட்டு சீர்கள் வந்துள்ளதால் இது, 'எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்' ஆகும்.

5 மதிப்பெண் வினா தேம்பாவணி வீரமாமுனிவரின் கவிதாஞ்சலி

கருணையனின் தாய் மறைவுக்கு, வீரமாமுனிவர் தம் பூக்கள் போன்ற உவமைகளாலும் உருவக மலர்களாலும் நிகழ்த்திய கவிதாஞ்சலியை விவரிக்க.

தேம்பாவணி

கருணையின் தன் தாயார் எலிசபெத் அம்மையாருடன் கானகத்தில் வாழ்ந்து வந்தார். அச்சூழலில் அவருடைய தாய் இறந்து விட்ட போது கருணையன் அடையும் துன்பத்தில் இயற்கையும் பங்குகொண்டு கலங்கி, ஆறுதல் அளிப்பதை வீரமாமுனிவர் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார்.

கருணையனின் கண்ணீர்!

கருணையின் தன் பூப்போன்ற கைகளைக் குவித்து, "பூமித்தாயே! என் அன்னையின் உடலை அன்போடு காப்பாயாக" என்று வணங்கினான். மலர்ப்படுக்கையில் அன்னையின் உடலை அடக்கம் செய்து, அதன்மீது பூக்களையும் கண்ணீரையும் பொழிந்தான்.

கருணையனின் புலம்பல்

"தாயின் மணி போன்ற வாய்மையை மழைநீராகப் பருகி, அன்னையின் மார்பில் மாலையாக மனமகிழ்ந்து வாழ்ந்தேன்.  மணி போன்ற மழைத்துளியின்றி பயிர் வாடியது போல வாடுகின்றேன்.  கொம்பில் கொய்த மலராக வாடுகின்றேன். நஞ்சுதடவிய எரியும்அம்புதுளைத்த புண்ணின் வேதனையை அனுபவிக்கின்றேன்.  துணையைப் பிரிந்த பறவையைப் போல வாடுகின்றேன். வழுக்கு நிலத்தில் வழிதவறியவன் போல் ஆனேன். 

உயிர் பிழைக்கும் வழி அறியேன்.  உணர்விழந்த உறுப்பின் தன்மை அறியேன்.  உணவு தேடும் வழி அறியேன்.  கானில் செல்லும் வழி அறியேன்.  தாய் காட்டிய வழி அறிவேன். தாயும் என்னைத் தவிக்க விட்டுப் போனாள்" என்று நவமணிமாலை போன்று நல்லறத் தவத்தை அணிந்த கருணையன் புலம்பினான்.

கருணையன் புலம்பலுக்கு இரங்கியவை

தேன்சிந்தும் மரங்களிலும் மணமலர்ச் சுனைகளிலும் உள்ள பறவைகளும் வண்டுகளும் கருணையனின் புலம்பலுக்கு இரங்கி, அழுவன போன்று ஒலித்தன.

பாடப்பகுதியில் இடம் பெற்றுள்ள உவமைகள்:

1. பூப்போன்ற கைகள்
2. மணி போன்ற வாய்மை
3. மணி போன்ற மழைத்துளி
4. மழையின்றிப் பயிர் வாடியது போல
5. கொம்பின் கொய்த மலரைப் போல
6. துணையைப் பிரிந்த பறவையைப் போல
7. வழுக்கு நிலத்தில் வழிதவறியவன் போல
8. நவமணிமாலை போன்று நல்லறத் தவத்தை அணிந்த
9. கானம் கொல் என்று ஒலித்து அழுவது போன்று.

பாடப்பகுதியில் இடம்பெற்றுள்ள உருவகங்கள்:

1. பூமித்தாய்
2. வாய்மையே மழைநீராக.

-மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா காலக்கணிதம் பாநயம் பாராட்டல்

 காலக்கணிதம் கவிதையில் பொதிந்துள்ள நயங்களைப் பாராட்டி எழுதுக.

கவிஞன் யானோர் காலக் கணிதம் 

கருப்படு பொருளை உருப்பட வைப்பேன் 

புவியில் நானோர் புகழுடைத் தெய்வம் 

பொன்னினும் விலைமிகு பொருள் என்செல்வம் 

இவை சரி என்றால் இயம்புவது என் தொழில் 

இவை தவறாயின் எதிர்ப்பது என் வேலை 

ஆக்கல் அளித்தல் அழித்தல் இம்மூன்றும் 

அவனும் யாருமே அறிந்தவை; அறிக!

- கண்ணதாசன்.

பாநயம் பாராட்டல்

காலக்கணிதம்

திரண்ட கருத்து

"நான் ஒரு கவிஞன்.  நானே காலத்தைக் கணிக்கும் வானசாத்திரமும் ஆவேன். மனத்தில் எழும் கருத்துக்களைக் கவிதையாகப் படைப்பேன்.  இந்தப் பூமியில், நானே புகழ்பெற்ற தெய்வமும் ஆவேன்.  என்னுடைய கவிதைகள் பொன்னை விட விலை மிகுந்தவை.  நன்மை தரும் செயல்களைப் பாராட்டியும், தவறான செயல்களை எதிர்த்தும் கவிதை வடிப்பது என்னுடைய வேலை. இறைவன் படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் ஆகிய முத்தொழில்களைப் புரிகின்றான்.  நானும் கவிதையைப் படைத்தல், மக்களுக்கு நல்லறிவு புகட்டுதல், மக்களின் மனங்களில் உள்ள தீய சிந்தனைகளை அழித்தல் ஆகிய முத்தொழில்களையும் செய்கின்றேன். அறிவீர்களாக!" என்று கண்ணதாசன் கவிதை பாடுகிறார்.

மையக்கருத்து

காலத்தைக் கணித்தும் முத்தொழில் புரிந்தும் இறைவனுக்குச் சமமான நிலையினைப் பெற்ற கவிஞனைப் புகழ்ந்துரைப்பது இப்பாடலின் மையக்கருத்து ஆகும்.

சொல் நயம்

'கருப்படு பொருளை உருப்பட வைப்பேன்'

என்ற பாடலடியில் சொல்நயம் மிகுந்து வந்துள்ளது.

பொருள் நயம்

"யானோர் காலக் கணிதம், கருப்படு பொருளை உருப்பட வைப்பேன், பொன்னினும் விலைமிகு பொருள் என்செல்வம்" ஆகிய சொற்கள் ஆழமான பொருள் உடையன.  கவிதையின் மையக் கருத்துக்கு அழகு சேர்ப்பன.

சந்த நயம்

'சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள். வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.

"புவியில் நானோர் புகழுடைத் தெய்வம் 

பொன்னினும் விலைமிகு பொருள் என் செல்வம்" என்ற கவிதை வரிகளில் இனிமையான சந்தநயம் பயின்று வந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய நான்கு தொடை நயங்களும் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப இப்பாடலில்,

கவிஞன்

கணிதம்

புவியில்

புகழுடைத்

அளித்தல்

அழித்தல்

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

கருப்படு

பொருளை

உருப்படு

இவை சரியென்றால்

இவை தவறாயின்

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

முரண் நயம்

முரண்பட்ட சொற்களால் அமைவது முரண்நயம் ஆகும்

'ஆக்கல் ×அழித்தல், சரி×தவறு ' என்ற சொற்கள் முரண் சுவையைத் தருகின்றன.

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

கணிதம்

தெய்வம்

செல்வம்

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணிநயம்

'அணி இல்லாத கவிதை

பணி இல்லாத வனிதை' என்பார்கள். இப்பாடலில், கவிஞர் தம்மைக் காலக்கணிதமாகவும் புகழுடைத் தெய்வமாகவும் உருவகப்படுத்தியுள்ளார்.  மேலும், தன்னுடைய கவிதையைச் செல்வமாகவும் உருவகப்படுத்தியுள்ளார். இவ்வாறு, உவமையின் தன்மையைப் பொருள்மேல் ஏற்றிக்கூறுவது உருவகம் ஆகும். எனவே, இப்பாடலில் வந்துள்ள அணி 'உருவக அணி' ஆகும்.

கவிஞர் கண்ணதாசன் தமிழ்ப்பெரும் கவிஞர்களுள் ஒருவர்.  அவரது கவிதைகளில் கவித்துவம் நிரம்பி வழியும் என்பதற்கு இக்கவிதை சான்று.

-மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா சிலப்பதிகாரம் மருவூர்ப்பாக்க வீதிகளும் இக்கால அங்காடிகளும்- ஓர் ஒப்பீடு

 ​‎சிலப்பதிகார மருவூர்ப்பாக்க வணிக வீதிகளை இக்கால வணிக வளாகங்களோடும் அங்காடிகளோடும் ஒப்பிட்டு எழுதுக.

அட்டவணையாக்கப்பட்ட விடையினைக்(சுருங்கிய பக்க வடிவமைப்பில்) காண இங்கு தொடுக. 

Click here to download answer(இயல்பான பக்க வடிவமைப்பு)

புகார் நகர மருவூர்ப் பாக்கத்தின் வணிக வீதிகளில் வண்ணக்குழம்பு, சுண்ணப்பொடி, குளிர்ந்த மணச்சாந்து, நறுமணப் புகைப் பொருள்கள், அகில் முதலான மணப்பொருள்கள் விற்பவர்கள் வீதிகளில் வணிகம் செய்து கொண்டிருந்தனர்.  

இன்றைய சந்தை வீதிகளில் சாந்துப்பொட்டு என்ற பெயரில் மிகவும் அரிதாக வண்ணக்குழம்பு விற்கப்படுகிறது. பெரும்பாலான பெண்கள் ஒட்டும் வண்ணப் பொட்டுகளை வைத்துக் கொள்கிறார்கள்.  சுண்ணப்பொடிகள் சிறிய சிறிய பொட்டலங்களாக பல வண்ணங்களில் உள்ளூர் அங்காடிகளில் கிடைக்கின்றன.  குளிர்ந்த மணச்சாந்து பெரும்பாலும் சமய வழிபாட்டிற்கு மட்டுமே பயன்படுத்தப்படுகிறது. பெரும்பாலும் கோவில்களுக்கு அருகில் உள்ள கடைகளில் கிடைக்கிறது. மாலை நேரங்களில் பெரும்பாலான அங்காடிகளில் சாம்பிராணிப்புகை காட்டப்படுகிறது. கிராமங்களில் இன்றும் சாம்பிராணி போடும் வழக்கம் இருக்கிறது.  ஆனால், பெரும்பாலான ஆண்களும் பெண்களும் புட்டிகளில் அடைக்கப்பட்ட செயற்கை வாசனைத் திரவியங்களையே பயன்படுத்துகின்றனர். அச்சில் வார்க்கப்பட்ட சாம்பிராணி சிறிய பொட்டலங்களாக உள்ளூர்க்கடைகளிலும் செயற்கை வாசனைத் திரவியங்கள் பெரிய கடைகளிலும் கிடைக்கின்றன.

மருவூர்ப் பாக்கத்தில் பட்டு, முடி, பருத்திநூல் கொண்டு நெசவு நெய்யும் நெசவாளர் வாழும் வீதிகள் இருந்தன.  

இன்றும் பட்டு, பருத்தி நூல் கொண்டு கைத்தறி நெசவு செய்யும் ஊர்கள் மிகக்குறைவாக அளவில் உள்ளன.  அதிக அளவிலான விசைத்தறி ஆலைகள் புறநகர்ப் பகுதிகளில் அமைந்துள்ளன.

மருவூர்ப்பாக்க வணிக வீதிகளில் பட்டு, பவளம், சந்தனம், அகில், முத்து, மணி போன்றவை அளக்க முடியாத அளவிற்குக் குவிந்து கிடக்கும். ஆனால், இன்றோ துணிக்கடைகளில் பட்டு ஆடைகளுக்குத் தனிப்பிரிவே இருக்கிறது.  பெரிய அளவிலான நகைக்கடைகளில் தங்கம், பிளாட்டினம், நவரத்தினக் கற்கள் மிகுந்த காவலோடு விற்கப்படுகின்றன.

மருவூர்ப்பாக்கக் கூல வீதிகளில் எட்டு வகையான தானியங்களும் குவிந்து கிடக்கும்.  இன்றோ, பல்பொருள் அங்காடிகளில் பல வகையான தானியங்கள் பொட்டலங்களாக ஞவிற்கப்படுகின்றன; குவிந்து கிடப்பதில்லை.

மருவூர்ப்பாக்கத்தில் பிட்டு வணிகர், அப்பம் சுடுபவர், கள் விற்கும் வலைச்சியர், மீன் விற்கும் பரதவர், உப்பு விற்கும் உமணர், வெற்றிலை விற்பவர், ஏலம் முதலான ஐந்து நறுமணப் பொருட்களை விற்பவர், எண்ணெய் வணிகர் எனப் பலரும் வாழும் வீதிகளும் இருந்தன. 

இன்று, தெருவோரத் துரித உணவுப்பண்டங்கள் விற்கும் கடைகளும் குளிர்சாதன வசதி நிறைந்த உயர்தரமான நட்சத்திரத் தகுதி பெற்ற உணவகங்களும் இருக்கின்றன.  மது விற்கும் கடைகளும் மீன் விற்கும் கடைகளும் இருக்கின்றன.  உள்ளூர் அங்காடிகளில் உப்பு, வெற்றிலை, ஏலம், வெற்றிலை, எண்ணெய் ஆகியவை கிடைக்கின்றன. 

வெண்கலம் மற்றும் செப்புப்பாத்திரங்கள் செய்வோர், மரத்தச்சர், இரும்புக்கொல்லர், ஓவியர், மட்பாண்டப் பொம்மைகள் செய்பவர், சிற்பிகள், பொற்கொல்லர், இரத்தின வேலை செய்பவர், தையல்காரர், தோல்பொருள் தைப்பவர், துணியாலும் கட்டைகளாலும் பொம்மைகள் செய்பவர் ஆகியோர் வாழும் வீதிகள் இருந்தன. 

 இயந்திரமயமான இக்காலத்தில் எல்லா விதமான தொழில்களையும் செய்யும் தொழிற்சாலைகள் வந்துவிட்டன. ஓவியங்கள் அச்சில் வெளிவருகின்றன. நவீன தொழில் நுட்பத்தால், சிற்பங்கள் முப்பரிணாம வடிவில் அச்சு வார்ப்புகளாக உருவாக்கப்படுகின்றன.  விதவிதமான பொம்மைகளுக்கென்றே தனிக் கடைகள் வந்துவிட்டன. நகைக் கடைகள், துணிக்கடைகள், தையல் கடைகள், பொம்மைக் கடைகள், மரக்கடைகள், பாத்திரக் கடைகள் ஆகியவற்றுக்குத் தனித்தனியாக வீதிகள் வந்துவிட்டன.

மருவூர்ப்பாக்கத்தில் பெரும்பாணர் வசிக்கும் வீதிகளும், கைத் தொழில் செய்வோர் வாழும் வீதிகளும், பிறருக்கு ஏவல் செய்வோர் வாழும் வீதிகளும் இருந்தன.  கூத்து கலைகள் அருகி வரும் இக்காலத்தில் ஒரு சில ஊர்களில் இசைக்கலைஞர்கள் வாழ்ந்து வருகின்றனர்.  கைத் தொழில் புரிவோர் பல ஊர்களிலும் பரவலாக வாழ்கின்றனர்.  நாகரிக வளர்ச்சியின் காரணமாக ஏவல் புரிவோர், பணியாளர்களாக மாற்றம் அடைந்துள்ளனர். தொழில்நுட்ப வளர்ச்சியின் உச்சமாக மின்னணு வணிகம் வளர்ந்து கொண்டே வருகிறது.

5 மதிப்பெண் வினா மெய்க்கீர்த்தி பாநயம்

பாடப் பகுதியில் இடம் பெற்றுள்ள மெய்க்கீர்த்திப் பாடலில் நயத்தை விளக்குக.

பாடப் பகுதியில் இடம்பெற்றுள்ள மெய்க்கீர்த்திப் பாடல்

இந்திரன் முதல் திசா பாலர் எண்மரும் ஒரு வடிவாகி

வந்தபடி என நின்று மனுவாணை தனி நடாத்திய

படி யானையே பிணிப்புண்பன

வடி மணிச் சிலம்பே அரற்றுவன

செல் ஓடையே கலக்குண்பன வருபுனலே சிறைப்படுவன

மாவே வடுப்படுவன மாமலரே கடியவாயின

காவுகளே கொடிய வாயின கள்ளுண்பன வண்டுகளே

பொய் உடையன வரைவேயே போர் மலைவன எழுகழனியே

மை உடையன நெடு வரையே மருள் உடையன இள மான்களே

கயல் குலமே பிறழ்ந்து ஒழுகும் கைத்தாயாரே கடிந்து ஒறுப்பர்

இயற்புலவரே பொருள் வைப்பர் இசைப்பாணரே கூடம் செய்வார்

என்று கூறி இவன் காக்கும் திருநாட்டின் இயல் இது என

 நின்று காவல் நெறி பூண்டு நெறி அல்லது நினையாது

தந்தை இல்லோர் தந்தையாகியும் தாயர் இல்லோர் தாய ராகியும்

மைந்தர் இல்லோர் மைந்தராகியும் மன்னுயிர்கட்கு உயிராகியும்

விளி பெற்ற பயனென்னவும் மெய் பெற்ற அருளென்னவும்

மொழி பெற்ற பொருளென்னவும் முகம் பெற்ற பனுவல் என்னவும் 

எத்துறைக்கும் இறைவன் என்னவும் யாம் செய்.

பாடலில் உள்ள நயங்கள்

தலைப்பு: நாட்டு வளமும் ஆட்சிச் சிறப்பும்

திரண்ட கருத்து

இரண்டாம் இராஜராஜன் ஆட்சியில் பிணைக்கப்பட்டவை யானைகள் மட்டுமே.  கட்டுண்டு கொடுமைப்படுத்தப்பட்டவர் யாருமே இல்லை. அழகிய மணிகள் பொருந்திய சிலம்புகள் மட்டுமே ஒலி எழுப்பின. துன்பத்தால் மனம் கசந்து அழுதவர்களின் ஒலி கேட்கவே இல்லை.  நீரோடும் ஓடைகளே கலக்கப்பட்டன.  உள்ளம் கலங்கினவர் ஒருவரும் காணப்படவில்லை.  ஓடி வரும் தண்ணீரே பெரிய நீர்நிலைகளில் சிறைப்படுத்தப்பட்டது.  வேறு யாருக்கும் சிறை என்பதே கிடையாது.  மாம்பிஞ்சுகளே 'வடு' என்னும் பெயரைப் பெற்றன ஆனால் வடுவுற்றார் என்று கூறப்பட்டார் யாருமில்லை.  சோலைகளில் காணப்படும் அழகிய வண்டுகள் மொய்க்கப்பட்ட மலர்களே மணம் மிக்கு விளங்கின. கடிய தன்மை வாய்ந்தவர் எவருமே நாட்டில் இல்லை.  சோலைகளே படரும் கொடிகளை உடையனவாக இருந்தன. கொடியவை என்று கூறத்தக்க உயிர்கள் எதுவுமே இல்லை.  வண்டுகளே மலரில் மொய்த்துத் தேனாகிய கள்ளினை உண்டு திரிந்தன. வேறு 'கள்' உண்டு மயங்கி திரிந்தவர்கள் யாரும் இருந்திலர். மலைகளில் உள்ள மூங்கில்களே கணுக்கள் எனப்படும் பொய்யினைப் பெற்றிருந்தன. வேறு யாரும் பொய் கூற வேண்டிய அவசியம் இன்றி வாழ்ந்துள்ளனர். நன்கு விளைந்த கழனிகளே வைக்கோல் போர்களைக் குவித்தன.  நாட்டில் போர் என்பததே இல்லாததாயிற்று. உயர்ந்த மலைகளே கரிய நிறத்தைப் பெற்றிருந்தன. குற்றம் உடையோர் எவரும் இலர். மான்கள் மட்டுமே மருளும் தன்மை உடையனவாக இருந்தன. எதனாலும் மருளும்நிலை யாருக்கும் ஏற்படவில்லை. மீன்கள் மட்டுமே பிறழ்ந்து பிறழ்ந்து வாழும் இயல்பினைப் பெற்றிருந்தன. வாழ்க்கையில் பிறழ்ந்தவர் சோழ நாட்டில் எவரும் இல்லை. தாய்மார்கள் மட்டுமே தங்கள் குழந்தைகளைக் கடிந்து தண்டனை அளித்து வந்தனர். வேறு தண்டனை பெற்றவர் யாருமில்லை. சிறந்த புலவர்கள் தங்கள் பாடல்களில் பொருளைச் சேர்த்து வைத்தனர்.  வேறு யாருக்கும் பொருளைச் சேர்த்து வைக்கும் அவசியம் ஏற்படவில்லை. இசைப் புலமை வாய்த்துப் பாடிப் பரிசில் பெறும் பாணர்களே இசையினைக் கருவி இசையுடன் கூட்ட முயற்சி செய்துள்ளனர்.  முயற்சியால் கூட்டி வைக்கும் நிலையில் பிரிவுடையார் யாரும் இல்லை. இம்மன்னனுடைய நாட்டின் இயல்பு இதுவே என்று யாவரும் புகழ்ந்து கூறுமாறு நெறிமுறை நின்று நீதி தவறாது ஆட்சி செலுத்தியதாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.  மேலும், தந்தை இல்லாதவருக்குத் தந்தையாகவும் தாயார் இல்லாதவருக்குத் தாயாராகவும் மைந்தர் இல்லாதவருக்கு மைந்தராகவும் உலக உயிர்களுக்கு எல்லாம் உயிராகவும் திகழ்ந்தான்.  விழிபெற்ற பயனாகவும் மெய் பெற்ற அருளாகவும் மொழிபெற்ற பொருளாகவும் புகழ்பெற்ற நூலாகவும் எத்துறைக்கும் இறைவனாகவும் விளங்கினான்.

மையக்கருத்து

இப்பாடல், சோழநாட்டின் வளத்தையும் இரண்டாம் இராஜராஜ சோழனின் நீதிநெறி தவறாத ஆட்சிச்சிறப்பையும் மையக் கருத்தாகக் கொண்டு பாடப்பட்டுள்ளது. 

சொல் நயம்

வடிமணிச்சிலம்பு, எழுகழனி, பிறழ்ந்தொழுகும் கயற்குலம், கூடச் செய்யும் இசைப்பாணர் போன்ற சொல்நயம் மிக்க செஞ்சொற்கள் இப்பாடலின் இன்பத்தைக் கூட்டுகின்றன.

பொருள் நயம்

பொய்யுடைய வரைவேய், மையுடைய நெடுவரை, மெய் பெற்ற அருள், முகம் பெற்ற பனுவல் ஆகியவை ஆழமான பொருளுடையன. இவை, செய்யுளின் மையக் கருத்துக்கு வலிமை சேர்க்கின்றன.

சந்த நயம்

'சந்தம் செந்தமிழுக்கே சொந்தம்' என்பார்கள்.  வல்லோசையும் மெல்லோசையும் சேருமிடத்தில் சந்தநயம் பிறக்கிறது.  பாடல் முழுவதும் சந்தநயம் பயின்று வந்தாலும்

"கயற் குலமே பிறழ்ந்து ஒழுகும் கைத்தாயாரே கடிந்து ஒறுப்பர்

இயற்புலவரே பொருள் வைப்பர் இசைப்பாணரே கூடம் செய்வார்" என்ற அடிகளில் சந்த நயம் சிறப்பாக அமைந்துள்ளது.

தொடை நயம்

"தொடையற்ற பாட்டு நடையற்றுப் போகும்" என்பார்கள். இப்பாடலில் மோனை, எதுகை, முரண், இயைபு ஆகிய நான்கு தொடை நயங்களும் பயின்று வந்துள்ளன.

மோனை நயம்

முதலெழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது மோனை நயம் ஆகும்.

"படைக்கு அழகு யானை 

பாடலுக்கு அழகு மோனை" என்பதற்கு ஏற்ப இப்பாடலில்,

மாவே 

மாமலரே

பொய்

போர் 

என்ற இடங்களில் மோனை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

எதுகை நயம்

முதலெழுத்து அளவொத்து, இரண்டாம் எழுத்து ஒன்றி வரத் தொடுப்பது எதுகை நயம் ஆகும்.

படி யானை

வடிமணிச்சிலம்பு

என்று

நின்று

என்ற இடங்களில் எதுகை நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

முரண் நயம்

முரண்பட்ட சொற்களால் அமைவது முரண்நயம் ஆகும்

'செல் ஓடை × வரு புனல்' என்ற சொற்கள் முரண் சுவையைத் தருகின்றன.

இயைபு நயம்

பாடலின் இறுதி எழுத்தோ, அசையோ, சீரோ இயைந்து வருவது இயைபுநயம் ஆகும்.

வண்டுகளே

இளமான்களே

எழுகழனியே

வரைவேயே

நெடுவரையே

என்ற இடங்களில் இயைபு நயம் பயின்று வந்துள்ளது.

அணிநயம்

'அணி இல்லாத கவிதை

பணி இல்லாத வனிதை' என்பார்கள். இப்பாடலின்,

"இந்திரன் முதல் திசா பாலர் எண்மரும் ஒரு வடிவாகி" என்ற அடிகளில் 'உயர்வு நவிற்சி அணி' பயின்று வந்துள்ளது.  இந்திரன் முதலான திசைக் காவலர்கள் எட்டு பேரும் ஒரு வடிவில் தோன்றுவது போல இரண்டாம் இராஜராஜன் ஆட்சி செய்தான் என்று உயர்வாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.

'மை உடையன நெடு வரையே மருள் உடையன இள மான்களே' என்ற அடிகளில் 'இயல்பு நவிற்சி அணி' பயின்று வந்துள்ளது.  இதுவரை பாடல் முழுவதும் நயங்கள் பயின்று வந்துள்ளதை அறிந்து மகிழ்ந்தோம்.

-மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா, சந்தக் கவிதையில் சிறக்கும் கம்பன், இலக்கிய உரை

'சந்தக் கவிதையில் சிறக்கும் கம்பன்' என்ற தலைப்பில் இலக்கிய உரை எழுதுக. அன்பும் பண்பும் குணச்சித்திரம் கொண்ட தலைவர் அவர்களே! தேர்ந்தெடுத்த பூக்கடை போன்று வரிசை தொடுத்து அமர்ந்திருக்கும் சான்றோர்களே! அறிஞர் பெருமக்களே! வணக்கம். இயற்கை கொலுவீற்றிருக்கும் காட்சியைப் பெரிய கலை நிகழ்வே நடப்பதான தோற்றமாகக் கம்பன் கவி காட்டுகிறது. தண்டலை மயில்கள் ஆட....

இவ்வுரையைத் தொடர்க!

இலக்கிய உரை

சந்தக் கவிதையில் சிறக்கும் கம்பன்

ஆன்றோர்களே, கல்வியில் சிறந்த சான்றோர்களே! உங்கள் அனைவருக்கும் என் முதற்கண் வணக்கத்தைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். ஓர் இலக்கியம் காலத்தை வென்று வாழ்வதற்குக் காரணம் அதன் கவிதைப் பண்பு என்று கூறுவர். இலக்கியத்தின் பாடு பொருளும் நோக்கமும் காரணங்கள்தாம். என்றாலும் இவற்றையும் தாண்டிக் கவிதைப் பண்புகள் தலைமைக் காரணங்கள் ஆகின்றன. கம்பராமாயணம் காலம் கடந்து வாழ்வதற்குக் கதை மட்டுமே காரணம் அன்று. அக்கதையைச் சொன்ன விதமும் காரணம் ஆகும். கவிதைப் பண்பு சிறக்க அமைவதற்குத் தேர்ந்த சொல்லாட்சி ஒரு காரணம். இனிய ஓசை நயம் இன்னொரு காரணம். வளமான கற்பனை பிறிதொரு காரணம். கற்பனை விரியும் வருணனைகள், உவமைகள், உணர்ச்சிகள் கவிதையைச் சிறக்கச் செய்யும். செய்யுளுக்கு உரிய அணிநலன்கள் கவிதைக்கு மெருகு சேர்க்கும். இவை யாவும் கம்பரின் கவிதையில் உண்டு. எனவே தான் கம்பர் கவித்திறன் கற்றவரால் பாராட்டப் பெறுகிறது. கம்பரின் கவிப்பண்பை விளக்குவதே இப்பகுதியின் நோக்கம். 

"தண்டலை மயில்கள் ஆட ...

தாமரை விளக்கம் தாங்க..."

கார்மேகம் கண்ட மயில்கள் ஆடுவது இயற்கை. ஆனால் தாமரை மலர்கள் விளக்காக மாறியதை நீங்கள் கேள்விப்பட்டதுண்டா? செந்தாமரை மலர்களைச் சுடர்விடும் விளக்காகக் கற்பனை செய்ததோடு மட்டுமன்றி, 'மயில்களின் ஆட்டத்தை விளக்கமாகக் காண்பதற்காகவே விளக்காக மாறின' எனக் கற்பனைசெய்து கவிபாடியுள்ளார்.

'கொண்டல்கள் முழவினேங்க'

மேகங்கள் ஒன்றோடு ஒன்று மோதினால் அச்சந்தரும் இடியோசை உண்டாகும். ஆனால், மேகங்கள் மத்தளம் வாசித்தது உண்டா? அதுவும் மயில்களின் ஆட்டத்திற்கு ஏற்ப மத்தளம் வாசித்தது உண்டா? இதுவும் கற்பனையே!

'தேம்பிழி மகரயாழின் வண்டுகள் இனிது பாட'

வண்டுகள் தம் சிறகுகளை விரைவாக அடிப்பதன் மூலம் ஒருவித ரீங்கார இரைச்சல் ஏற்படும். இது இயற்கை. ஆனால், வண்டுகள் பாடியதை நீங்கள் கேட்டதுண்டா? அதுவும் இனிமையான மகரயாழினை விடவும் இனிமையாகப் பாடியது உண்டா? உண்மையில் இல்லை. ஆனால், வண்டுகள் பாடியதாக, அதுவும் மயில்களின் ஆட்டத்திற்கு ஏற்பப் பாடியதாகக் கற்பனைசெய்து கம்பர் கவி பாடியுள்ளார்.

'குவளை கண்விழித்து நோக்க'

அத்துடன் நிற்கவில்லை கம்பர். "வண்டுகள் பாட, மயில்கள் ஆட, மேகங்கள் மத்தளம் இசைக்க" என்றவர், இந்தக் காட்சியை அங்கு மலர்ந்திருக்கும் குவளை மலர்கள் கண்விழித்துப் பார்த்து ரசிப்பதாகக் கற்பனை செய்துள்ளார்.  அதனோடும் நிறுத்திக் கொள்ளவில்லை கம்பர். மேலும் தொடர்கிறார்...

'தெண் திரை எழினி காட்ட'

தெளிந்த நீர்நிலை, அருகில் உள்ள பொருட்களைத் தன்னுள் தெளிவாகக் காட்டும். இதுவும் இயற்கை.  ஆனால், மேலே நடக்கும் காட்சிகளையெல்லாம் தெளிந்த நீரலைகள் திரைச்சீலையாய் விரிந்து காட்சிகளைக் காட்டுவதாகக் கற்பனை செய்துள்ளார்.

மற்றுமொரு பாடலில்,

'வெய்யோன் ஒளி தன் மேனியில் விரி சோதியில் மறைய'

இராமன் அழகான மேனியை உடையவன் என்பது அனைவரும் அறிந்த ஒன்று.  ஆனால், இராமனின் மேனியில் இருந்து வரும் பிரகாசமான ஒளியினால், உலகுக்கெல்லாம் ஒளியூட்டும் கதிரவனின் ஒளியே கரைந்து காணாமல் போவதாகக் கற்பனை செய்து பாடியுள்ளார். 

'பொய்யோ எனும் இடையாளொடும்'

பெண்களுக்கு அழகே இடைதான். அந்த இடை, அளவில் சிறியதாக இருக்க வேண்டும்.  சீதைக்கு, 'இடையே இல்லை' என்னும் அளவிற்கு இடை சிறுத்து இருந்ததாகக் கவி பாடியுள்ளார்.

'மையோ மரகதமோ மறிகடலோ மழை முகிலோ'

இராமனின் மேனி அழகை வருணிக்க வந்த கம்பர், முதலில் 'மை' என்றார்.  'மை' என்றால் 'நீல வண்ண மேனி' என்று பொருள். 'மை நிறம்' பார்க்கப் பார்க்க ஒரு கட்டத்தில் சலிப்பைத் தந்துவிடுமோ எனக் கருதியவர், பின்னர் மரகதம் என்றார்.  மரகதம் ஒளியை உள்வாங்கி பிரதிபலிக்கத்தான் செய்கிறது.  அது மட்டுமல்லாமல் மரகதத்தை மலையில் இருந்துதான் வெட்டி எடுக்க வேண்டும். அதனால், மரகதத்தை விட மேலான 'நீலக்கடலே' என்றார். அதிலும் திருப்தி ஏற்படாததால், உலகோர்க்கு வாழ்வளிக்கும் 'மழைமேகம்' என்றார். அதிலும் திருப்தி ஏற்படாததால், "ஐயோ, இவன் அழகு என்பது ஓர் அழியாத அழகு" என்றார்.  இவ்வாறு, கீழிருந்து வரிசைப்படுத்தி வருணித்து, மேலும் வருணிக்க வார்த்தைகளே இல்லை என்று கூறி முடிப்பதாக அமையும் கவிநயம் இன்பமூட்டுகிறது.

இன்னொரு பாடலில், "உறங்குகின்ற கும்பகன்ன உங்கள் மாய வாழ்வெலாம் இறங்குகின்றது.  இன்றுகாண். எழுந்திராய் எழுந்திராய்.  கறங்குபோல வில்பிடித்த காலதூதர் கையில் உறங்குவாய் உறங்குவாய். இனிக்கிடந்து உறங்குவாய்" என்று உறங்குகின்ற கும்பகருணனை எழுப்பும் காட்சியைக் கண்முன் கொண்டு வந்து நிறுத்துகிறார்.

மற்றுமொரு பாடலில், "கோசல நாட்டில் கொடைவள்ளல்களே இல்லை. ஏனென்றால், அங்கு வறுமை என்பதே இல்லை.  படை வீரர்களின் வலிமையை அறிய முடியவில்லை. ஏனென்றால், அவர்களுக்குப் பகைவர்களே இல்லை.  இவர் சொல்வது உண்மை என்று கூறுவதற்கு யாருமே இல்லை. ஏனென்றால், யாரும் பொய் சொல்வதே இல்லை. அங்கு அறியாமை என்பதே இல்லை. ஏனென்றால் மக்கள் யாவரும் கேள்வியறிவு பெற்றவர்களாக இருக்கின்றனர்" என்கிறார். எங்கள் நாட்டில் அது இருக்கிறது, இது இருக்கிறது என்று கூறி புலவர்கள் கவி பாடுவார்கள். ஆனால், கம்பரோ, "எங்கள் நாட்டில் அது இல்லாததால் இது இல்லை, இது இல்லாததால் அது இல்லை" என்று கூறுவதன் மூலமாக எல்லாம் இருக்கிறது என்று பொருள்படும்படி கவி பாடியமை ஈண்டு இன்புறத்தக்கது.

இயற்கையின் தோற்றத்தைக் காட்சிப்படுத்த விளைந்த கம்பன்

"தாதுகு சோலைதோறும் சண்பகக்காடு தோறும்

போதுஅவிழ் பொய்கை தோறும் புதுமணல் தடங்கள்தோறும்

மாதவிவேலிப் பூகவனந்தோறும் வயல்கள் தோறும்

ஓதிய உடம்புதோறும் உயிரென உலாயது அன்றே" 

என்று பாடுகிறார்.  சரயு ஆறானது சோலைகளிலும் சண்பக் காடுகளிலும் பொய்கைகளிலும் பாக்குத்தோப்புகளிலும் புதுமணல்தடங்களிலும் வயல்வெளிகளிலும் பாய்ந்து ஓடுவது, உடம்பில் உயிர் ஓடுவதை ஒத்திருக்கிறது என்று உணர்ச்சியுடன் பாடியிருக்கிறார்.

வனவாசம் வந்த இராமன், சீதை, இலக்குவனோடு கங்கை ஆற்றைக் கடந்து செல்லும் சூழலில் அமைந்த பாடல் இது. 

"ஆழ நெடுந்திரை ஆறு கடந்திவர் போவாரோ?

வேழ நெடும்படை கண்டு விலங்கிடும் வில்லாளோ?

தோழமை என்றவர் சொல்லிய சொல்ஒரு சொல்லன்றோ?

ஏழமை வேடன் இறந்திலன் என்றெனை ஏசாரோ?" 

என்று குகனின் மனவோட்டத்தைப் படம் பிடித்துக் காட்டுகிறார், கம்பர்.  இவ்வாறு, கம்பர் பல்வேறு பாடல்களை ஓசை நயம் தோன்றப் படைத்துள்ளதைப் படித்து மகிழ முடியும். இதுவரை எனது உரையைக் கேட்டு மகிழ்ந்த உங்கள் அனைவருக்கும் எனது நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.

-மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா திருவிளையாடல் புராணம் இடைக்காடன் பிணக்குத் தீர்த்த படலம்

 இறைவன், புலவர் இடைக்காடன் குரலுக்கு செவிசாய்த்த நிகழ்வை நயத்துடன் எழுதுக.

திருவிளையாடல் புராணம்

இடைக்காடன் பிணக்குத் தீர்த்த படலம்

1. கபிலரின் நண்பரான புலவர் இடைக்காடனார், கல்வியறிவில் மிக்க குசேல பாண்டியனின் அவையில் கவிதை படித்தார்.
2. அக்கவிதையைச் சிறிதேனும் சுவைத்துத் தலையை அசைக்காமல் புலமையை அவமதித்ததாக, திருஆலவாய் இறைவனிடம் முறையிட்டார்.
3. இறைவனிடம், "பாண்டியன் என்னைக் இகழவில்லை.  சொல்லின் வடிவாக உன் இடப்புறம் வீற்றிருக்கும் பார்வதி தேவியையும் சொல்லின் பொருளாக விளங்கும் உன்னையுமே அவமதித்தான்" என்றான்.
4. இறைவன், இடைக்காடனாருக்கும் கபிலருக்கும் மனமகிழ்ச்சி உண்டாக்க நினைத்தார்; திருக்கோவிலை விட்டு வெளியேறி வைகை ஆற்றின் தென்புறம் கோவில் கொண்டார்.
5. "இறைவனே, எதனால் தங்களுக்கு இடையூறு ஏற்பட்டது? யானறியேன்" என்று குசேல பாண்டியன் வேண்டினான்.
6. "இடைக்காடனார் பாடலை இகழ்ந்தது குற்றம்; வேறு குற்றமில்லை.  இடைக்காடனார் மீது கொண்ட அன்பினால் இங்கு வந்தோம்" என்றார் இறைவன்.
7. இறைவனின் சொல் கேட்ட பாண்டியன், "சிறியேன், யான் செய்த குற்றம் பொறுக்க வேண்டும்" என்று வேண்டிப் போற்றினான்.
8. பாண்டியன், அழகுமிக்க அரண்மனையில் புலவர்கள் சூழ இடைக்காடனாரை மங்கலமாக ஒப்பனை செய்து பொன் இருக்கையில் விதிப்படி அமர்த்தினான்.
9. "புண்ணிய வடிவான புலவர்களே, நான் இடைக்காடனாருக்குச் செய்த குற்றத்தைப் பொறுத்துக் கொள்ள வேண்டும்" என்று பணிந்து வேண்டினான்.
10. நுண்ணிய கேள்வியறிவுடைய புலவர்கள், " மன்னா, நீ கூறிய அமிழ்தம் போன்ற குளிர்ந்த சொல்லால் எங்கள் சினமான தீ  தணிந்தது" என்றனர்.

"பாண்டியன் தமிழ்க்கவிதையை அவமதித்தான். அது தமிழின் வடிவான இறைவனை அவமதித்ததற்குச் சமம்" என்று இடைக்காடனார் கூறுவது நயமிக்கது. 

 தமிழ்ப் புலவரை மகிழ்விக்க, இறைவன் தன் இருப்பிடத்தை மாற்றியது சுவை தருகிறது. மன்னன் தன் தவறுக்கு வருந்தி, புலவர்களைப் போற்றியமை வரலாற்றுச் சிறப்புமிக்கதது. 

"இறைவனே, என்னால், என் படைகளால், என் பகைவரால், காட்டில் உள்ள விலங்குகளால் இத்தமிழ்நாட்டில் தங்களுக்கு இடையூறு ஏற்பட்டதா? மறையவர் நல்லொழுக்கத்தில் குறைந்தனரோ? தானமும் தவமும் சுருங்கியதோ? இல்லறமும் துறவறமும் தத்தம் நெறியிலிருந்து தவறினவோ? நான் அறியேன்" என்ற மன்னனின் வேண்டுதல் அவனது செங்கோல் ஆட்சியை வெளிப்படுத்துகிறது.

- மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா சொற்பொழிவு, பரிபாடல்

 

நம் முன்னோர் அறிவியல் கருத்துகளை இயற்கையுடன் இணைத்துக் கூறுவதாகத் தொடங்குகின்ற பின்வரும் சொற்பொழிவைத் தொடர்ந்து நிறைவு செய்க.

சொற்பொழிவு

தலைப்பு: தமிழ் இலக்கியத்தில் அறிவியல்

பேரன்பிற்குரிய அவையோர் அனைவருக்கும் வணக்கம்! இன்று இயல், இசை, நாடகம் என்னும் முத்தமிழுடன் அறிவியலை நான்காம் தமிழாகக் கூறுகின்றனர்.  ஆதிகாலந்தொட்டு இயங்கி வரும் தமிழ் மொழியில், அறிவியல் என்பது தமிழர் வாழ்வியலோடு கலந்து கரைந்து வந்துள்ளதை இலக்கியங்கள் மூலம் அறிகிறோம். அண்டத்தை அளந்தும் புவியின் தோற்றத்தை ஊகித்தும் கூறும் அறிவியல் செய்திகள்,  இலக்கியங்களில் உள்ளன.  சங்க இலக்கியமான பரிபாடலில்....

தூசுத்திரட்சியால் உண்டாகும் நெபுலாக்களில் இருந்து எப்படி நட்சத்திரங்கள் தோன்றி அழிகின்றனவோ அப்படி இந்த உலகமும் தோன்றி அழிவதை கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்த கீராந்தையார் என்னும் சங்ககாலத் தமிழ்ப்புலவர் கூறியுள்ளார்.

தொன்றுதொட்டு வரும் இயற்கையின் நியதிப்படி சந்திரனும் ஏனையவையும் அழிந்த ஊழியின் முடிவில் மீண்டும் உலகம் தோன்றுவதை பரிபாடல் சொல்கிறது. 

(1). "விசும்பில் ஊழி ஊழ் ஊழ் செல்ல".  அதாவது, ஒன்றுமில்லாத ஊழிக்காலம் வந்தது. அந்த ஊழிக்காலம் செல்ல,

(2). "கரு வளர் வானத்து இசையில் தோன்றி, உரு அறிவாரா ஒன்றன் ஊழியும்". அதாவது, பரம அணுவிலிருந்து தோன்றிய ஓசையால் உருவம் இல்லாத ஆகாயம் தோன்றியது.

(3). "உந்து வளி கிளர்ந்த ஊழ் ஊழ் ஊழியும்". அதாவது, பரம அணுவைச் சுற்றிச் சுழல்கின்ற காற்றால் உப்பிய காற்றின் ஊழிக்காலம் வந்தது.

(4).  "செந்தீச்சுடரிய ஊழியும்". அதாவது, காற்றினால் செந்நிறத்தில் ஒளிரும் நெருப்பு ஊழிக்காலம் வந்தது.

(5). "பனியொடு தண் பெயல் தலைஇய ஊழியும்". அதாவது, காற்று மற்றும் நெருப்பின் விளைவால் பனியும் மழையும் பெய்த ஊழிக்காலம் வந்தது.

(6). "அவையிற்று உள் முறை வெள்ளம் மூழ்கி ஆர்தருபு, மீண்டும் பீடு உயர்பு ஈண்டி, அவற்றிற்கும் உள்ளீடு ஆகிய இரு நிலத்து ஊழியும்". அதாவது, வெள்ளத்தால் மூடி இருந்த நிலம் எரிமலை வெடிப்புகளால் மீண்டும் மேலெழுந்து நிலமும் கடலும் தோன்றியது.

இதேபோன்று, மற்றொரு சங்க இலக்கியமான புறநானூறு, உலகம் ஐம்பூதங்களால் ஆனது என்பதை, "மண் திணிந்த நிலனும்

நிலம் ஏந்திய விசும்பும்,

விசும்பு தைவரு வளியும்

வளித் தலைஇய தீயும்,

தீ முரணிய நீரும், என்றாங்கு

ஐம்பெரும் பூதத்து இயற்கை போல்" என்று குறிப்பிடுகிறது.

தானியங்கி விமானம் குறித்து 'வலவன் ஏவா வான ஊர்தி' என்று குறிப்பிடுகிறது.  

வானவெளியில் உள்ள வெற்றிடம் குறித்து 'வறிது நிலைஇய காயமும்' என்கிறது.

'சுழன்றும் ஏர்பின்னது உலகம்' என்ற குறள் மூலம் உலகம் உருண்டை என்பதையும், 'மாதர் முகம்போல் ஒளிவிட வல்லையேல் காதலை வாழி மதி' என்ற குறள் மூலம் திங்களுக்குத் தானாக ஒளிவிடும் தன்மை இல்லை என்பதையும், 'திங்களைப் பாம்பு கொண்டற்று' என்ற குறள் மூலம் சந்திரகிரகணம் பற்றியும் திருக்குறள் குறிப்பிடுகிறது.

"தினையளவு போதாச் சிறுபுல் நீர் நீண்ட பனையளவு காட்டும்" என்ற கபிலரின் வரிகள் ஒளியியல் குறித்த அறிவுக்குச் சான்றாகும்.

'புல்லாகிப் பூடாகி' எனத்தொடங்கும் திருவாசக வரிகள் பரிணாம வளர்ச்சி குறித்துக் கூறுகிறது.

'அணுவைத் துளைத்து ஏழ் கடலைப் புகட்டி' என்னும் அவ்வையாரின் வரிகள் அறிவியல் அறிவைப் பறைசாற்றுகின்றன.

"மருந்தென வேண்டாவாம் யாக்கைக்கு அருந்தியது அற்றது போற்றி உணின்" எனும் குறள் மருத்துவ அறிவை வெளிப்படுத்துகின்றது.

இவையெல்லாம் தமிழ் இலக்கியங்கள் காட்டும் அறிவியல் செய்திகள் என்று கூறி, வாய்ப்புக்கு நன்றி கூறி விடைபெறுகிறேன்.  

நன்றி, வணக்கம்!

5 மதிப்பெண் வினா ஆற்றுப்படுத்துதல் பத்தாம் வகுப்பு

 ஆற்றுப்படுத்தல் என்பது அன்றைக்குப் புலவர்களையையும் கலைஞர்களையும் வள்ளல்களை நோக்கி நெறிப்படுத்துவதாக இருந்தது.  அது இன்றைய நிலையில் ஒரு வழிகாட்டுதலாக மாறியிருப்பதை விளக்குக.

ஆற்றுப்படுத்துதல் அன்றும் இன்றும்

ஆற்றுப்படுத்துதல்

ஆறு-வழி ; படுத்துதல்-காட்டுதல்

வறுமை ஒரு கொடிய நோய்; உடலை வருத்துவதோடு உள்ளத்தையும் வாட்டக்கூடியது.  அத்தகைய வறியோர்க்குத் தம்பால் உள்ளவை எல்லாம் உவந்தீயும் வள்ளல்களை நோக்கி, பரிசில் பெற்று திரும்பிய கலைவாணர் வறுமையில் வாடும் கலைவாணர்க்கு வழிகாட்டுவது ஆற்றுப்படை.

சங்க காலத்தில் ஆற்றுப்படை, தனி இலக்கிய வகையாகவே வளர்ந்தது.  புறநானூறு, பதிற்றுப்பத்து, பொருநராற்றுப்படை, சிறுபாணாற்றுப்படை, பெரும்பாணாற்றுப்படை, கூத்தராற்றுப்படை ஆகிய நூல்கள் இதற்குச் சான்று பகர்வன.

அன்றைய ஆற்றுப்படுத்துதல்

1. இந்திரனின் அமிழ்தமே கிடைத்தாலும் 'இனிது' எனத் தனித்து உண்ணமாட்டார்.  பகிர்ந்து உண்பார்.
2. மருந்தே ஆயினும் விருந்தோடு உண்பார்.
3. கதவை அடைத்துவிட்டுத் தாமே உண்பதை இழிவு எனக் கருதுவார். 
4. பொருள் இல்லாத நிலையிலும், இருப்பதைப் பகிர்ந்து உண்பார்.
5. பகைக்கு அஞ்சார்; பாணரின் வறுமைக்கு அஞ்சுவார்
6. பொருநர், பாணர், கூத்தர், விறலியர் ஆகியோருக்குத் தத்தம் கலைஞர்கள், "இன்ன வள்ளலிடம் சென்றால் இன்ன பொருளைப் பெறலாம், வருந்தாதே!" என்று கூறி ஆற்றுப்படுத்துவார்.

இன்றைய வழிகாட்டுதல்

1. உறவினர்களைக் காணும்போது உடல்நலம் பற்றி விசாரிக்கின்றனர்; ஆறுதல் கூறுகின்றனர்; "இந்த மருத்துவரிடம் செல்லுங்கள்" என்று வழிகாட்டுகின்றனர்
2. மாணவர்கள் கல்வியில் மேம்பட, "இந்தப் பயிற்சி நிலையத்துக்குச் செல்லுங்கள்; இந்தப் படிப்புகளைப் படியுங்கள்; இந்த வேலை வாய்ப்புகள் இருக்கின்றன" என்று வழிகாட்டுகின்றனர்.
3. வறுமையில் வாடும் மாணவச் செல்வங்கள் மேற்படிப்பைத் தொடர இலவசக் கல்வியை அளிக்கும் நிறுவனங்கள், தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்களை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர்.
4. மனக் கவலையிலிருந்து விடுபட இறைபக்தி, யோகா, மனவளக்கலை, மனநல மருத்துவம் போன்றவற்றை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர்.
5. மாற்றுத்திறனாளிகள், முதியோர்கள், அனாதைக் குழந்தைகள், கணவரை இழந்த பெண்கள், கணவரால் கைவிடப்பட்டோர் போன்றார்க்கு அரசு உதவி கிடைக்க வழி காட்டுகின்றனர்.
6. நீதி மறுக்கப்பட்ட ஏழைகள் இலவச சட்ட உதவி பெற இலவச சட்ட உதவி மையங்களை நோக்கி வழிகாட்டுகின்றனர்.
7. இன்று கல்வி, மருத்துவம், வேலை, பொழுதுபோக்கு என எல்லாத்தறைகளிலும் அரசு மற்றும் தனியார் வழிகாட்டும் நிறுவனங்கள் பெருகியுள்ளன. அதற்குக் குறிப்பிட்ட சேவைக் கட்டணம் வசூலிக்கின்றன.
8. இன்றைய வழிகாட்டலில் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்களின் பங்கு அளப்பரியது.

- மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா, முல்லைப்பாட்டு

 5 மதிப்பெண் வினா, முல்லைப்பாட்டு

முல்லைப் பாட்டில் உள்ள கார்கால செய்திகளை விவரித்து எழுதுக.

முல்லைப்பாட்டு

நனந்தலை உலகம் வளைஇ நேமியொடு

 வலம்புரி பொறித்த மாதாங்கு தடக்கை

 நீர் செல நிமிர்ந்த மாஅல் போல 

பாடுஇமிழ் பனிக்கடல் பருகி வலனேர்பு 

கோடு கொண்டு எழுந்த கொடுஞ் செலவு எழிலி 

பெரும்பெயல் பொழிந்த சிறுபுன் மாலை 

அருங் கடி மூதூர் மருங்கில் போகி 

யாழ் இசை இன வண்டு ஆர்ப்ப நெல்லொடு 

நாழி கொண்ட நறுவீ முல்லை அரும்பு அவிழ் அலரி தூஉய் கைதொழுது 

பெருமுது பெண்டிர் விரிச்சி நிற்ப 

சிறுதாம்பு தொடுத்த பசலைக் கன்றின் 

உறுதுயர் அலமரல் நோக்கி ஆய்மகள் 

நடுங்கு சுவல் அசைத்த கையள் கைய 

கொடுங்கோல் கோவலர் பின் நின்று உய்த்தர  

 இன்னே வருகுவர் நின் தாயர் என்போள்

 நன்னர் நன்மொழி கேட்டனம்.

நேமியொடு-சக்கரத்துடன்

 வலம்புரி-வலமாக சுழிகளை உடைய சங்கினை

 பொறித்த -வைத்திருப்பவர் திருமால்

மா -திருமகளை

தாங்கு -மார்பிலே தாங்கியவர்

தடக்கை-பெரிய கைகளை உடையவர்

 நீர் செல -மாவலி மன்னன் நீரை வார்க்க

நிமிர்ந்த-விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும் உயர்ந்து நின்ற

 மாஅல் போல -திருமால் போன்ற மேகம் (செய்யுளிசை அளபெடை)

பாடு-ஒலி

இமிழ்-ஒலிக்கின்ற

 பனிக்கடல்-குளிர்ந்த கடல் நீரை

 பருகி -குடித்தது

வலன்-வலிமையாக

ஏர்பு-எழுந்தது 

கோடு -மலைமீது

கொண்டு -மோதி

எழுந்த -எழுந்து

கொடுஞ் செலவு -விரைந்து செல்லும்

எழிலி -மேகம்

நனம் - அகன்ற

தலை - இடத்தை உடைய

உலகம் - உலகத்தை

வளைஇ -வளைத்தது (சொல்லிசை அளபெடை)

சிறு-சிறுபொழுது ஆகிய

புன் -துன்பத்தைத் தருகின்ற

மாலை -மாலைப் பொழுதில்

பெரும்-பெரிய

பெயல் -மழை

பொழிந்த -பெய்தது

பெருமுது பெண்டிர் -மிகவும் வயது முதிர்ந்த பெண்கள்

அருங் கடி-கடும் காவலையுடைய

 மூதூர்-பழமையான ஊரின்

 மருங்கில்-பக்கத்தில்

 போகி -சென்றனர்

யாழ் இசை-யாழின் இசை போல்

 இன வண்டு -வண்டினங்கள்

ஆர்ப்ப-ஆரவாரம் செய்தன

 

நாழி-படி

 கொண்ட-நிறைய

நெல்லொடு -நெல்லுடன்

 நறுவீ முல்லை -நறுமணம் கொண்ட முல்லை

அலரி -மலர்களை

(அரும்பு-மொட்டுகள்

 அவிழ்-மலர்ந்த)

 

தூஉய் -தூவினர்

கைதொழுது -கைகளால் தொழுதனர்

விரிச்சி -நற்சொல் கேட்டு

நிற்ப -நின்றனர்

நடுங்கு -நடுங்கிய

சுவல் -தோள்களை

அசைத்த -கட்டிய

கையள் -கைகளை உடைய

ஆய்மகள் -இடையர் குலப் பெண்

சிறு-சிறிய

தாம்பு -கயிற்றினால்

தொடுத்த -கட்டப்பட்ட

பசலைக் -இளமையான

கன்றின் -கன்று

உறுதுயர் -அடைந்த துன்பத்தை

அலமரல் -நினைத்துப்

நோக்கி -பார்த்தாள்

கைய -கையில் 

கொடுங்கோல் -வளைந்த கத்தியை உடைய கம்பை ஏந்திய

கோவலர் -இடையர்

பின் நின்று -பின்னே நின்று

உய்த்தர-செலுத்த

 இன்னே -இப்பொழுதே

நின் தாயர் -உன்னுடைய தாய்ப்பசு

வருகுவர் -வந்துவிடும்

என்போள்-என்று கூறினாள்

 நன்னர் -நன்மை தரும்

 நன்மொழி -நற் சொல்லை

கேட்டனம்-கேட்டோம்.

 [முல்லைப்பாட்டு, பத்துப்பாட்டு நூல்களுள் ஒன்று; 103 அடிகளை உடையது; ஆசிரியப்பாவால் ஆனது; பத்துப்பாட்டில் மிக குறைந்த அடிகளையுடைய நூல். இதனை இயற்றியவர் காவிரிப்பூம்பட்டினத்து பொன்வணிகனார் மகனார் நப்பூதனார். முல்லைப்பாட்டு முல்லை நிலத்தைப் பற்றியது. முல்லையின் பெரும்பொழுது கார்காலம்; சிறுபொழுது மாலை ஆகும்.]

5 மதிப்பெண் வினாவுக்கான விடை

முல்லைப்பாட்டு - கார்காலச் செய்திகள்

திருமாலின்  தோற்றம்

சக்கரத்துடன் வலஞ்சுழிச் சங்கினை ஏந்தியிருப்பவர்; திருமகளை மார்பிலே தாங்கியவர்; பெரிய கைகளை உடையவர்; மாவலி மன்னன் நீரை வார்க்க விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும் உயர்ந்து நின்றவர்.

மாலை நேரப்பெருமழை

அத்தகைய திருமால் போன்ற மேகம் ஒலி ஒலிக்கின்ற குளிர்ந்த கடல் நீரைக் குடித்தது; வலிமையாக எழுந்தது; மலை மீது மோதியது; விரைந்து சென்று அகன்ற இடத்தையுடைய உலகத்தை வளைத்தது; துன்பத்தைத் தருகின்ற சிறு பொழுதாகிய மாலைப்பொழுதில் பெரிய மழை பெய்தது. 

பெருமுது பெண்டிர் விரிச்சி கேட்டல்

பெரிதும் வயது முதிர்ந்த பெண்கள் கடும் காவலை உடைய பழமையான ஊரின் பக்கத்தில் சென்றனர். வண்டினங்கள் யாழின் இசை போல் ஆரவாரம் செய்தன. நெல்லுடன் படி நிறைய முல்லை மலர்களைத் தெய்வத்தின் முன் தூவினர். கைகளால் தொழுதனர். நற்சொல் கேட்டு நின்றனர்.

ஆயர் குல மகளின் நற்சொல் கேட்டல்

அங்கு, நடுங்குகின்ற தோள்களைக் கட்டியபடி இடையர் குலப் பெண் ஒருத்தி இருந்தாள். சிறிய கயிற்றினால் கட்டப்பட்ட இளம் கன்று அடைகின்ற துன்பத்தை நினைத்துப் பார்த்தாள். அப்பொழுது,"வளைந்த கத்தியை உடைய கம்பைக்கொண்ட எம் இடையர் பின்னே நின்று செலுத்த, உன் தாயர் இப்பொழுதே வந்துவிடுவர்"என்றாள்.  இதைக்கேட்ட முதுபெண்டிர் "நன்மை தரும் நற்சொல்லைக் கேட்டோம்" என்றனர்.

- மலர் மகேந்திரன்

பாடப்புத்தக விளக்கம்:

கார்காலச் செய்திகள்

பெரு மழைப்பொழிவு

அகன்ற உலகத்தை வளைத்துப் பெருமழை பொழிகிறது. வலம்புரிச் சங்கு பொறித்த கைகளையுடைய திருமால் குறுகிய வடிவம் கொண்டு மாவலி மன்னன் நீர் வார்த்து தரும்பொழுது, மண்ணுக்கும் விண்ணுக்குமாகப் பேருருவம் எடுத்து உயர்ந்து நிற்பது போன்று உள்ளது மழை மேகம்.  மேகம் ஒலிக்கும் கடலின் குளிர் நீரைப் பருகிப் பெருந்தோற்றம் கொண்டு, வலமாய் எழுந்து, மலையைச் சூழ்ந்து, விரைந்த வேகத்துடன் பெருமழையைப் பொழிகிறது.

விரிச்சி கேட்டல்

துன்பத்தை செய்கின்ற மாலைப்பொழுதில் முதிய பெண்கள் மிகுந்த காவலையுடைய ஊர்ப்பக்கம் சென்றனர்.  யாழிசை போன்று ஒலிக்கும் வண்டுகள் சூழ்ந்து ஆரவாரிக்கின்றன. நறுமணம் கொண்ட அரும்புகள் மலர்ந்த முல்லைப் பூக்களோடு நாழியில் கொண்டு வந்த நெல்லையும் சேர்த்துத் தெய்வத்தின் முன் தூவினர்.  பிறகு தெய்வத்தைத் தொழுது, தலைவிக்காக நற்சொல் கேட்டு நின்றனர்.

அங்கு சிறு தாம்புக்கயிற்றால் கட்டப்பட்ட இளங்கன்று பசியால் வாடிக் கொண்டிருந்தது. அதன் வருத்தத்தை ஓர் இடைமகள் கண்டாள்.  குளிர் தாங்காமல் கைகளைக் கட்டியபடி நின்ற அவள், "புல்லை மேய்ந்து உன் தாயர் வளைந்த கத்தியை உடைய கம்பைக் கொண்ட எம் இடையர் ஓட்டிவர இப்போது வந்து விடுவர், வருந்தாதே" என்றாள்.  இது நல்ல சொல் எனக் கொண்டு தலைவியிடம், நற்சொல்லை நாங்கள் கேட்டோம் என்று கூறினர்.  இவ்வாறு தலைவன் வருகை குறித்து முது பெண்டிர் விரிச்சி கேட்டு நின்றனர்.

தலைவியை ஆற்றுப்படுத்துதல்

 தலைவன் பகைவரை வென்று திறைப்பொருளோடு வருவது உறுதி.  தலைவியே! மனத்தடுமாற்றம் கொள்ளாதே! என ஆற்றுப்படுத்தினர் முது பெண்டிர்.

5 மதிப்பெண் வினா, காற்றே வா, பாராட்டுரை

 கவிதைப்பேழை

காற்றே வா

5 மதிப்பெண் வினா

மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல 

வளரும் விழி வண்ணமே- வந்து

 விடிந்தும் விடியாத காலைப் பொழுதாக

 விளைந்த கலை அன்னமே

 நதியில் விளையாடி கொடியில் தலைசீவி

 நடந்த இளம் தென்றலே- வளர்

 பொதிகை மலை தோன்றி மதுரை நகர் கண்டு 

பொலிந்த தமிழ்  மன்றமே.

-கண்ணதாசனின் இந்தப் பாடலில் தவழும் காற்றையும் கவிதை நயத்தையும் பாராட்டி உரை செய்க.

பாராட்டுரை

கவிஞர் கண்ணதாசன் தமிழ்ப் பெருங்கவிஞர்களுள் ஒருவர்.  அவரது "மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல" என்னும் பாடல், கவிதை நயம் மிகுந்தது.

குழந்தைக்கு வாழ்த்துப் பாடுகிறார் கண்ணதாசன். குழந்தையை எவ்வாறெல்லாம் வாழ்த்துகிறார் என்பதைக் காண்போம்.

"மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலர் போல வளரும் விழி வண்ணமே"

குழந்தையை மலர்ந்தும் மலராத பாதி மலராக உவமைப்படுத்துகிறார்.  குழந்தையின் முகம் மலர்ந்து இருக்கிறது; இன்னும் மலர வேண்டியதும் இருக்கிறது; மலர்ந்துகொண்டும் இருக்கிறது.

பூவின் மலர்ந்தும் மலராத நிலை 'போது'.  அதைத்தான் 'பாதி மலர்' என்கிறார் கண்ணதாசன்.  பூவானது முழுமையாக மலர்ந்து விட்டால், அது எப்போது வாடுமோ? என்ற அச்சம் இருக்கும்.  பூவானது மொட்டாக இருந்துவிட்டால், அது எப்போது மலரும்? என்ற ஏக்கம் இருந்து கொண்டே இருக்கும்.  ஆனால் பூவானது மலர்ந்து கொண்டே இருந்தால் மகிழ்ச்சி அதிகரித்துக்கொண்டே இருக்கும்.  குழந்தையின் முகத்தில் எப்போதும் மகிழ்ச்சியையே காண விரும்பிய கண்ணதாசனின் கவிநயம் போற்றுதலுக்குரியது.

"வந்து விடிந்தும் விடியாத காலைப் பொழுதாக விளைந்த கலை அன்னமே"

குழந்தையை விடிந்தும் விடியாத காலைப் பொழுதாகவும் கலை அன்னமாகவும் உருவகப்படுத்தியுள்ளார்.

காலைப்பொழுது அனைவருக்குமே மகிழ்ச்சியைத் தரக்கூடியது.  அதிலும் விடிந்தும் விடியாத காலைப்பொழுது அனைவருக்குமே புத்துணர்ச்சியையும் மகிழ்ச்சியையும் ஊக்கத்தையும் அளிக்கக்கூடியது. அப்படிப்பட்ட காலைப் பொழுதாக குழந்தையை உருவகப்படுத்தி உள்ளார். 

பறவைகளில் பிரகாசமான வெண்மை நிறம் படைத்தது அன்னப்பறவையாகும். வெண்மை நிறம் உள்ளத் தூய்மையைப் புலப்படுத்தும். அப்படிப்பட்ட அழகு மிக்க அன்னப் பறவையாக  குழந்தையை உருவகப்படுத்திப் பாடியுள்ளமை உவகை தருகிறது.  

"நதியில் விளையாடி கொடியில் தலைசீவி நடந்த இளம் தென்றலே"

தென்பாண்டி நாட்டிலே, தண்பொருநை நதியிலே, நறுமணமிக்க மலர்களும் நோய்தீர்க்கும் மூலிகைகளும் தோய்ந்து ஓடும்.  அதில் கலந்து, கரைந்து, எழுந்து, நீந்திக் குளித்து விளையாடுகிறது இளந்தென்றல்.  பின்னர், அங்குள்ள பல்வகை நறுமணமிக்க மலர்கள் தாங்கிய கொடிகளில் தலையைத் துவட்டி, தலைசீவி, அழகுபடுத்தி, நடந்துவருகிறது இளந்தென்றல்.  அந்தத் தென்றலாகக் குழந்தையை உருவகப்படுத்திப் பாடுகிறார், கண்ணதாசன்.

நதியில் குளித்தால் மட்டும் போதுமா? தலைசீவ வேண்டாமா? என எண்ணிய கண்ணதாசன் கொடியில் தலைசீவி நடந்து வருவதாகக் கற்பனை நயம் தோன்றக் கவிபாடியமை போற்றுதற்குரியது.

"வளர்பொதிகை மலை தோன்றி மதுரை நகர் கண்டு பொலிந்த தமிழ் மன்றமே".

பொதிகை மலையில் தவம் செய்து, தமிழ் மொழியைத் தோற்றுவித்து, அதற்கு இலக்கணம் எழுதியவர் அகத்தியர்.  அந்த அழகிய தமிழ், பாண்டியரின் மதுரை மாநகரில், தமிழ் மன்றத்தில் புகழ் பெற்று வளர்ந்தது.  அத்தகைய அழகு தமிழாகக் குழந்தையை உருவகப்படுத்திப் பாடியுள்ளார்.

முரண்சுவை

மலர்ந்தும் × மலராத,

விடிந்தும் × விடியாத

 ஆகிய சொற்களில் முரண் சுவை தளும்புகிறது.

இயைபு நயம்

வளரும் விழி வண்ணமே, விளைந்த கலை அன்னமே  என்னும் தொடர்களில் இயைபு நயம் மிளிர்கிறது.

கற்பனை நயம்

தென்றல் என்றாவது தலை சீவியதை நீங்கள் கண்டதுண்டா? தென்றல் என்றாவது நடந்து வந்ததை நீங்கள் கண்டதுண்டா?  எல்லாம் கண்ணதாசனின் கற்பனை நயங்கள்.

மோனை-எதுகை

மலர்ந்தும் மலராத, விடிந்தும் விடியாத ஆகிய சீர்களில் மோனை எதுகை நயங்கள் மிளிரக் காணலாம். 

'ஒரு பானைச் சோற்றுக்கு ஒரு சோறு பதம்' என்பார்கள்.  இந்தப் பாடல், கண்ணதாசனின் கவிதைத் திறத்துக்கு ஒரு சிறந்த சான்றாகும்.

- மலர் மகேந்திரன்

5 மதிப்பெண் வினா, அன்னை மொழியே

 5 மதிப்பெண் வினா, அன்னை மொழியே

மனோன்மணியம் சுந்தரனாரின் தமிழ்த்தாய் வாழ்த்துப் பாடலையும் பெருஞ்சித்திரனாரின் தமிழ் வாழ்த்தையும் ஒப்பிட்டு மேடைப்பேச்சு ஒன்றை உருவாக்குக

மேடைப்பேச்சு

தமிழ்த்தாய் வாழ்த்து

மனோன்மணியம் சுந்தரனார், பெருஞ்சித்திரனார் - ஓர் ஒப்பீடு

ஆன்றோர்களே, தமிழ்ச் சான்றோர்களே, உங்கள் அனைவருக்கும் என் அன்பான வணக்கங்கள்..!

'இனிமையும் நீர்மையும் தமிழ் எனல் ஆகும்' என்கிறது பிங்கலந்தை நிகண்டு.  பல மொழிகளைக் கற்ற பாரதியாரும் "யாமறிந்த மொழிகளிலே தமிழ்மொழிபோல் இனிதாவது எங்கும் காணோம்" என்கிறார்.  தமிழின் இனிமையை, இயல்பைப் பாடாத புலவரில்லை.

அவர்களில் மனோன்மணியம் சுந்தரனாரின் தமிழ்த் தாய் வாழ்த்துப் பாடலையும், பெருஞ்சித்திரனாரின் தமிழ் வாழ்த்தையும் ஒப்பிட்டு உங்கள் முன் பேச இருக்கிறேன்.

தமிழ்த்தாய் என்பவள் யார்? அவளது ஆட்சி எல்லை, அவளை ஒப்புமைப்படுத்தும் விதம், அவளை வாழ்த்தும் விதம் ஆகியவற்றில் மனோன்மணியம் சுந்தரனாரும் பெருஞ்சித்திரனாரும் சிறிது மாறுபடுகின்றனர்.

தமிழ்த்தாய் என்பவள் யார்?

"நிலம் என்னும் பெண் நீலக்கடலை ஆடையாக அணிந்தவள்.  இந்தியாவே, அவளது அழகு முகம். தென்னிந்தியாவே, அவளது பிறைபோன்ற நெற்றி. தமிழகமே, அவளது திலகம். அந்தத் திலகத்தில் இருந்து வரும் வாசனை தான் தமிழ்த்தாய் " என்று சுந்தரனார் அடையாளப்படுத்துகிறார்.

"பழமைக்கும் பழமையான காலத்தில் பாண்டியனின் மகளாய்ப் பிறந்தவள் தமிழ்த்தாய்" என்று பெருஞ்சித்திரனார் அடையாளப்படுத்துகிறார்.

ஆட்சி எல்லை:

"தமிழகத்தில் இருந்து கொண்டே, எல்லாத் திசையிலும் புகழ் மணக்கும் படி இருப்பவள்" என்று தமிழ்த்தாயின் ஆட்சி எல்லையை மனோன்மணியம் சுட்டுகிறார்.

குமரிக்கடல் சூழ்ந்த நாட்டில் இருந்துகொண்டே, மண்ணுலகை ஆட்சி செலுத்துவதாகப் பெருஞ்சித்திரனார் சுட்டுகிறார்.

ஒப்புமைப்படுத்தும் விதம்:

திலகத்தில் இருந்து வரும் வாசனை போல் இருப்பதாக சுந்தரனார் உவமைப்படுத்துகிறார்.

ஆனால், பெருஞ்சித்திரனாரோ, திருக்குறளின் பெருமைக்கு உரியவளாக, பத்துப்பாட்டாக, எட்டுத்தொகையாக, பதினெண்கீழ்க்கணக்காக, சிலப்பதிகாரமாக, மணிமேகலையாக இருப்பதாக  உருவகப்படுத்துகிறார்.

வாழ்த்தும் விதம்:

தமிழின் இளமைத் திறத்தை வியந்து, தன்நிலை மறந்து வாழ்த்துகிறார், மனோன்மணியம் சுந்தரனார்

ஆனால், பெருஞ்சித்திரனாரோ, தமிழின் பழம் பெருமைகளை நினைத்துப்பார்த்து வாழ்த்துகிறார்.

இதுகாறும் எனது பேச்சைக் கேட்ட அன்பு உள்ளங்களுக்கு நன்றிகள்!