நானொரு குழந்தை.
காரணமின்றிச் சிரிப்பேன். சில நேரம் காரணமின்றி அழவும் செய்வேன். பூத்த மலரைப் போன்ற என் புன்னகை, பெரியவர் இதயத்தை மலரச் செய்யும். என் அழுகை, கல் நெஞ்சத்தையும் கரைக்கும். எனக்காக மேகமும் கண்ணீர் வடிக்கும்.
என்னுடைய உலகம் தனித்துவமானது. தனிமையை விரும்ப மாட்டேன். என்றாலும் தனிமையை தனிமையாக நினைத்து வெறுப்படைந்ததில்லை. மரமும் செடியும், மண்ணும் பொம்மையும், சிறிய எறும்பும் வண்ணத்துப்பூச்சியும், இன்னும் கண்ணில் படும் எல்லாமும் என்னிடம் பேசும். நானும் மணிக்கணக்கில் அவைகளுடன் பேசுவேன். நலம் விசாரிப்பேன். நட்பு பாராட்டுவேன். பொழுது போவதைப் பற்றிக் கவலை கொண்டதில்லை. இன்னும் சொல்லப்போனால், இறந்த காலம் பற்றியோ, எதிர்கால எதிர்பார்ப்போ, நிகழ்கால பரபரப்போ என்னிடம் கிடையாது. ஏனெனில் நான் குழந்தை. மாலை நேர மேகக் கூட்டங்களில், விந்தை விலங்குகளின் உருவங்களைக் கற்பனை செய்து, ரசித்து மகிழ்வேன். பட்டாம்பூச்சியின் சிறகசைப்பைக் கண்டு பரவசமடைவேன். நானும் அதனுடன் பறந்து திரிவேன். இறக்கைகள் இல்லாமல்…
இளங்கன்று போலத் துள்ளிக் குதித்து ஓடுவேன். நடந்து செல்வதை விரும்ப மாட்டேன். தேனீ போல சுறுசுறுப்பாகச் சுற்றி வருவேன். அன்பு காட்டும் அனைவரையும் எனக்குப் பிடிக்கும். இவர் நண்பர், இவர் மற்றவர் என்று பாகுபாடு காட்டத் தெரியாது. சண்டையிட்டாலும், கோபித்துக் கொண்டாலும், சில வினாடிகளில் அதை மறந்து விடுவேன். ஆனால் அவர்கள் மீது உள்ள அன்பை மறக்க மாட்டேன். எனக்குள் வன்மம் கிடையாது; வன்முறை தெரியாது; பொறாமை கிடையாது; கேடு அறியேன். ஏனெனில், நான் குழந்தை. கணியன் பூங்குன்றனைப் போல, எனக்கும் ‘யாதும் ஊரே யாவரும் கேளிர்’.
நான் ஒரு களிமண்; ஈரமண். என்னைப் பெரியவர்களாகிய நீங்கள், எப்படி வழி நடத்துகிறீர்களோ, அப்படியே நாங்கள் வளர்கிறோம். எப்படிப்பட்ட உணர்வுகளை எங்களிடம் விதைக்கிறீர்களோ, அப்படிப்பட்ட உணர்வுகளையே வெளிப்படுத்துகிறோம். நீங்கள் பொய் பேசினால், நான் உங்களிடம் பொய் பேசக் கற்றுக் கொள்கிறேன். நீங்கள் சினம் கொண்டால், உங்களைப் பார்த்து, நானும் சினம் கொள்ளக் கற்றுக் கொள்கிறேன். நீங்கள் கெட்ட வார்த்தைகள் பேசினால், உங்களைப் பார்த்து, நானும் கெட்ட வார்த்தைகள் பேசக் கற்றுக் கொள்கிறேன்.
நான் சுயமாக எதையும் செய்வதில்லை; ஏனென்றால் நான் குழந்தை. என்னைப் போன்ற குழந்தைகள் நல்லவர்களாகவும் தீயவர்களாகவும் வளர்வதற்கு, நாங்கள் காரணம் அல்ல. நாங்கள் நல்லவர்களானால் அந்தப் பெருமைக்கு உரியவர்கள், நீங்கள்தான். நாங்கள் தீயவர்களாக வளர்ந்தாலும் அந்தச் சிறுமைக்கு உரியவர்கள், நீங்கள் தான். எங்களைப் பொறுப்புடன் வளர்த்தெடுக்க வேண்டிய பொறுப்பு, உங்களுக்கு மிக அதிகம். நீங்கள் எப்படி வழிகாட்டுகிறீர்களோ, நீங்கள் எப்படி வாழ்ந்து காட்டுகிறீர்களோ, நீங்கள் எப்படி வார்த்தெடுக்குறீர்களோ, அப்படியே நாங்கள் வார்க்கப்படுவோம்.
எங்கள் முன் எங்களை இழிவுபடுத்தும் காட்சிகளைக் காட்டாதீர்கள்! எங்களிடம் சினம் கொள்ளாதீர்கள்! எங்களைத் திட்டாதீர்கள்! எங்களை அடிக்காதீர்கள்! ஏனென்றால், நாங்கள் குழந்தைகள்!
எங்களிடம் அன்பு காட்டுங்கள்! எங்களிடம் நட்பாகப் பழகுங்கள்! எங்களுக்கு வழி காட்டுங்கள்! எங்கள்முன், முன்மாதிரியாக வாழ்ந்து காட்டுங்கள்! ஏனென்றால், நீங்கள்தான் நாங்கள்! நாங்கள் வேற்றுக் கிரகவாசிகள் அல்ல. உங்களின் வாரிசுகள்! உங்களின் வார்ப்புகள்! உங்களின் பிரதிபலிப்புகள்! உங்களைப் பற்றிப் பெருமைப்படப் பிறந்தவர்கள்!
ஏனென்றால், நாங்கள் குழந்தைகள்! நாங்கள் குழந்தைகள்! நாங்கள் குழந்தைகள்!
No comments:
Post a Comment