இயல் 8, மொழிபெயர்ப்பு

 இயல் 8

ஆங்கிலப் பகுதி

once upon a time there were two beggars in Rome. The first beggar used to cry in the streets of the city, "he is helped whom God helps". The second beggar used to cry,"he is helped whom the king helps". This was repeated by them everyday. The emperor of Rome heard it often that he decided to help the beggar who popularized him in the streets of Rome. He ordered a loaf of bread to be backed and filled with pieces of gold. When the beggar felt the heavy weight of the bread, he sold it to his friend as soon as he met him. The latter carried it home. When he cut the loaf of bread he found sparkling pieces of gold. Thanking God, he stopped begging from that day. But the other continued to beg through the city. Puzzled by the beggar's behaviour, the emperor summoned him to his presence and asked him, "what have you done with the loaf of bread that I had sent you lately?". The man replied, "I sold it to my friend, because it was heavy and didn't seem well backed". Then emperor said,"truly he whom God helps is helped indeed", and turned the beggar out of his palace.

Once upon a time - முன்பு ஒரு காலத்தில்

There were two beggars in Rome

- ரோம் நகரில் இரண்டு பிச்சைக்காரர்கள் வாழ்ந்து வந்தார்கள்

In the streets of the city- நகரின் தெருக்களில்

He is helped by whom God helps

- யாருக்குக் கடவுள் உதவுகிறாரோ, அவனே உதவியைப் பெறுகிறான்

The first beggar used to cry

முதல் பிச்சைக்காரன் இவ்வாறு இறைஞ்சினான்

He is helped whom the king helps

- யாருக்கு அரசர் உதவுகிறாரோ, அவனே உதவியைப் பெறுகிறான்

The second beggar used to try

- இரண்டாவது பிச்சைக்காரன் இவ்வாறு இறைஞ்சினான்

This was repeated by them everyday

ஒவ்வொரு நாளும் இது தொடர்ந்தது.

The emperor Rome heard it so often

ரோமப் பேரரசர் இதை அடிக்கடி கேள்விப்பட்டார்

That he was decided to help

அதனால் அவனுக்கு உதவி செய்யத் தீர்மானித்தார்

The beggar who popularized him in the streets of Rome.

ரோம் நகரத் தெருக்களில் அரசரின் புகழைப் பரப்பியவனுக்கு

To be backed and filled with pieces of gold

தங்க கட்டிகளால் நிரப்பப்பட்ட

He ordered a loaf of bread

ஒரு பெரிய ரெட்டியைத் தயார் செய்யச் சொன்னார், அரசர்

When the beggar felt the heavy weight of the bread - பிச்சைக்காரன் ரொட்டித்துண்டு கனமாக இருப்பதை உணர்ந்தான்

As soon as he met him

அவனது நண்பனைச் சந்தித்த உடனே

He sold it to his friend

அவனது நண்பனிடம் அதை விற்று விட்டான்

The latter carried it home

வாங்கிய நண்பன் அதை வீட்டிற்கு எடுத்துச் சென்றான்

When he cut the loaf of bread

பெரிய ரொட்டித் துண்டை வெட்டி பார்த்தபோது

He found sparkling pieces of gold

மின்னும் தங்கத் துண்டுகள் இருப்பதைக் கண்டான்

Thanking God

கடவுளுக்கு நன்றி கூறினான்

He stopped begging from that day

அந்த நாளில் இருந்து பிச்சை எடுப்பதை நிறுத்தி விட்டான்

But the other continued to beg through the city

மற்றொரு பிச்சைக்காரன் நகரில் பிச்சை எடுப்பதைத் தொடர்ந்தான்

Puzzled by the beggar's behaviour

பிச்சைக்காரனின் நடத்தையினால் குழம்பினார் அரசர்

The emperor summoned him to his presence

அந்த பிச்சைகாரனை அவரின் முன் அழைத்து வரச் சொன்னார்

That I had sent lately

நான் முன்பு அனுப்பிய

What have you done with the loaf of bread

பெரிய ரொட்டித் துண்டை என்ன செய்தாய்?

And asked him - என்று அவனிடம் கேட்டார்

It was heavy and - அது கனமாகவும்

Didn't seem well backed- சரியாக வேகாமலும்

Because - இருந்ததால்

I sold it to my friend- நான் எனது நண்பனிடம் விற்று விட்டேன்

The man replied - என்று அவன் பதிலளித்தான்.

Truly he whom God helps

உண்மையிலேயே கடவுள் யாருக்கு உதவி செய்கிறாரோ

Is helped indeed

அவனே உண்மையில் உதவியைப் பெறுகிறான்

The emperor said 

என்று பேரரசர் சொன்னார்

Out of his palace

அரண்மனையை விட்டு வெளியே

And turned the beggar

பிச்சைக்காரனைத் திருப்பி அனுப்பினார்

திருத்தப்பட்ட மொழியாக்கம்

முன்பு ஒரு காலத்தில் ரோம் நகரில் இரண்டு பிச்சைக்காரர்கள் இருந்தார்கள். 

 அதில் ஒருவன் நகரத் தெருக்களில் பிச்சை எடுக்கும் போது, "கடவுள் யாருக்கு உதவுகிறாரோ அவனே உதவியைப் பெறுவான்" என்று இறைஞ்சினான்.

மற்றொருவன்," அரசர் யாருக்கு உதவி செய்கிறாரோ அவனே உதவியைப் பெறுவான்" என்று இறைஞ்சினான்.

இது நாள்தோறும் தொடர்ந்தது.

ரோமப் பேரரசர் இதை அடிக்கடி கேள்விப்பட்டார்.

ரோம் நகரத் தெருக்களில் அரசரின் புகழை பரப்பியவனுக்கு உதவி செய்ய முடிவெடுத்தார்

தங்க கட்டிகள் நிரப்பிய பெரிய ரொட்டியைத் தயார் செய்து அவனுக்குக் கொடுக்குமாறு ஆணையிட்டார்.

ரொட்டி கனமாக இருந்ததால் அவனது நண்பனைக் கண்டவுடன் அதை அவன் விற்று விட்டான்.

மற்றொருவன் அந்த ரொட்டியை வீட்டிற்கு எடுத்து வந்தான்.

ரெட்டியை வெட்டிப் பார்த்தபோது அதில் மின்னும் தங்கக் கட்டிகள் இருப்பதைக் கண்டான்.

கடவுளுக்கு நன்றி கூறினான்.

அன்றிலிருந்து பிச்சை எடுப்பதை நிறுத்தி விட்டான்.

மற்றொருவனோ நகரத் தெருக்களில் பிச்சை எடுப்பதைத் தொடர்ந்தான். அவனின் நடத்தையால் பேரரசர் குழம்பினார்.

அவனை அரசர் முன் வரச்செய்து அவனிடம்,"நான் உனக்கு அனுப்பிய ரொட்டித் துண்டுகளை என்ன செய்தாய்?"என்று கேட்டார்.

"அது கனமாகவும் சரியாக வேகாமலும் இருந்ததால் அதை என் நண்பனிடம் விற்று விட்டேன்" என்றான் அவன்.

பிறகு,"கடவுள் யாருக்கு உண்மையிலேயே உதவுகிறாரோ, அவனே உண்மையில் உதவியைப் பெறுகிறான்" என்றார் பேரரசர்.

அத்துடன்,

அந்தப் பிச்சைக்காரனை அரண்மனையை விட்டு வெளியேற்றினார்.